Geschreven door: Corien Nikamp
Ik had plechtig beloofd om na afloop van een week Mexico vanwege het wereldcongres van de International Society of Prosthetics and Orthotics in Guadalajara een blog post te schrijven. Met 2 symposia, 2 orals en een sessie voorzitten beloofde het een druk congres te worden. Ons 9-daagse verblijf in Guadalajara werd gisteren geheel niet op ons verzoek met een dag verlengd vanwege een kapot “onderdeel” van het vliegtuig. Dat betekende een nacht extra met een voucher in een hotel, een vroege vlucht alsnog naar Atlanta en een overstap van 9 uur. Genoeg tijd dus om dit blog te schrijven, tussen een paar spelletjes 30-seconds met collega’s uit Groningen door (Enschede won 😊).
Samen met RRD’ers Erik Prinsen en Martin Tenniglo begon onze trip vorige week vrijdag met een vlucht van Amsterdam naar Mexico-Stad. Collega Martin had al gauw contact met een stel Chinese medepassagiers en kreeg spontaan lokale Chinese lekkernijen aangeboden. Het leek nog het meest op vreemd-gekleurde worstjes, gevuld met ei of mais die nog tot in het einde der tijden houdbaar waren, dus ik heb maar vriendelijk bedankt en het bij de KLM-maaltijd gehouden. Na een verder voorspoedige vlucht zijn we vrijdagavond lokale tijd in Mexico-Stad geland en na 3 keer de verkeerde rij gekozen te hebben hadden we dan toch de juiste stempels in het paspoort staan en konden we door naar ons capsule-hotel. Daar had de gang met slaapcabines nog het meest van een ruimteschip weg en ik verheugde me (inmiddels NL-tijd diep in de nacht) op een fijn bed.
De binnenstad van Guadalajara verkennen
Na een nacht zonder slaap op een te dun matrasje met naastgelegen busstation konden we om 5.00 uur lokale tijd weer fris en fruitig naar de juiste terminal om de vlucht naar Guadalajara te halen. Alles volgens schema, waardoor we uiteindelijk rond het middaguur ons hotel hadden bereikt. Na een lunch in een lokaal pittoresk restaurantje moest Erik helaas belangrijke ISPO-NL voorzitter dingen gaan doen, waardoor Martin en ik ons met en taxi richting binnenstad begaven om te voorkomen dat we in slaap zouden vallen. Dat bleek een bijzonder goede keuze. Onderweg de ogen al uitgekeken hoe het verkeer zich in deze miljoenenstad beweegt (hoezo lading vastzetten?).
We bezochten de alom bekende kathedraal en hebben ons urenlang vermaakt in een wijkje met allerlei marktjes, winkeltjes en eettentjes en dus gelijk maar een aantal souvenirs ingeslagen. We kregen hier gelijk een goede indruk van het lokale Mexicaanse leven en het werd mij duidelijk dat we in Nederland (of in ieder geval ikzelf) kinderverjaardagen toch iets te lichtzinnig opnemen. Winkels vol met versieringen, ballon, slingers, borden/bestek/rietjes/bekers in alle kleuren van de regenboog, piñatas en snoep met alle E-nummers die je maar kunt bedenken in hoeveelheden van minimaal een aantal kilo’s.
Na een jetlag-nacht met slaap redelijk fris opgestaan, waarna Martin en ik ons hadden ingeschreven voor een “Tequilla-tour”. Een bustocht van ongeveer een uur onder leiding van Hector “the protector” als lokale gids bezochten we een agave-plantage en lokale bar, waarna we in Tequilla één van de bekendste Tequilla-brouwerijen bezochten. Een leuke dag waarbij ik als niet-Tequilla-drinker vooral de heen- en terugrit leuk vond om zo een indruk van het land te krijgen.
ISPO Congres
Maandag stond direct na de openingsceremonie een symposium van Erik, Martin en mijzelf op het programma, waarin we vertelden hoe we binnen Roessingh Diagnostisch Centrum behandeling van stiff knee gait na CVA (wetenschappelijk) aanpakken. Goed bezocht en leuke reacties dus een goed begin van het congres. Dinsdag direct weer aan de slag omdat ik een sessie mocht voorzitten, om vervolgens verder te gaan met een symposium van Erik en mijzelf, samen met Prof. Nerrolyn Ramstrand uit Jönköping, Zweden. Wederom een goed bezochte sessie met leuke discussies, waarin we vertelden over onze ervaringen met het doen van gangbeeldanalyses: wat is het effect van het aantal metingen wat je gebruikt voor je resultaten, en hoe zou je de resultaten kunnen presenteren?
Woensdag had ik een rustiger dagje met alleen sessies om zelf te bezoeken. ’s Avonds stond het congresfeest op het programma. Een prachtige locatie op een ranch buiten de stand en Mexicaanse muziek en dans als entertainment, dus dat het eten dan koud is en de drankjes na 1.5 uur op zien we door de vingers. Ik moest vervolgens op de laatste congresdag ’s ochtends als 1e sessie na het feest presenteren, dus had geen hoge verwachtingen van de opkomst, maar dat bleek alles mee te vallen. Op “kingsday” bleken we een Nederlands feestje te vieren in onze sessie. Twee buitenlandse sprekers kwamen niet opdagen, waardoor er 4 presentaties vanuit Amsterdam en Enschede overbleven, “oranje boven” dus. Ik vond het in deze sessie superleuk om na diverse eerdere ISPO-congressen waarin ik vertelde over de resultaten van m’n promotie-studie, nu te presenteren over de implementatie van het EVO-spreekuur in het Roessingh. De cirkel is dus rond!
’s Middags nog een laatste keer aan de bak om de 1e definitieve resultaten van onze iHand-studie te presenteren, waarin we kijken naar de effecten van een soft-robotische handschoen tijdens het gebruik in de thuissituatie. Het was leuk om tijdens ISPO ook aandacht te kunnen geven aan dit soort revalidatietechnologie. Met deze sessie zit er een volle congresweek op. Het kostte veel voorbereidingstijd, maar heeft een leuke week opgeleverd met het ontmoeten van oude bekenden en nieuwe contacten. Wat me buiten het congres bij zal blijven van Mexico? Verkeer met een “sportieve rijstijl” en lampjes op auto’s als ware het kermisattracties, gaten in de stoep, harde muziek, rommel op straat, 30+⁰C, lekker eten en vriendelijke mensen, die met 5-10 minuten 20-30 minuten bedoelen.
Het volgende ISPO congres vindt in 2025 plaats in Stockholm, en met een uitnodiging om plaats te nemen in de “World Congress Scientific Committee” voor 2025 op zak zijn de voorbereidingen voor de volgende editie alweer begonnen! Hopelijk zo nog een laatste potje 30-seconds en dan een plaatsje bemachtigen op de vlucht naar Amsterdam, dan zijn we na 10 intensieve dagen weer thuis.
Nog een laatste mooie muurschildering die ik in de stad tegenkwam!
Groet Corien
Corien Nikamp, PhD
E-mail: c.nikamp@rrd.nl
Tel.: 088 087 5762